ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ
Απ’ την αντικρινή πόλη
ο αυτόχειρας ποιητής με χαιρετίζει.
Με το ψάθινο καπέλο της φυγής μου γνέφει.
Πως ειν’ η μοίρα μου
«μέσα σε δάσος από μάσκες» να ζω
και να χαθώ
σε απέραντη χάρτινη θάλασσα.
Στο έρημο καφενείο
μιλώ με τη σκιά του σαν πέφτει ο ήλιος.
Πού καιρός για θορυβώδεις συναθροίσεις
Πού θράσος για αναλύσεις
Πού υπομονή…
Απ’ την αντικρινή πόλη
ο αυτόχειρας ποιητής με χαιρετίζει.
Με το ψάθινο καπέλο της φυγής μου γνέφει.
Πως ειν’ η μοίρα μου
«μέσα σε δάσος από μάσκες» να ζω
και να χαθώ
σε απέραντη χάρτινη θάλασσα.
Στο έρημο καφενείο
μιλώ με τη σκιά του σαν πέφτει ο ήλιος.
Πού καιρός για θορυβώδεις συναθροίσεις
Πού θράσος για αναλύσεις
Πού υπομονή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου