Απόσπασμα από όσα είπε για την ποιήτρια η κ. Στρατσάνη







Απόσπασμα από όσα είπε για  την ποιήτρια η κ. Στρατσάνη στην
 «Βραδιά αφιερωμένη στην ποίηση της Νόνης Σταματέλου»

..Aυτό που μ’ έκανε κυρίως να μιλήσω για το έργο της Νόνης ,είναι αυτή η φλόγα που φέρει κι αυτή η διάθεση κι αυτό το χαμόγελο που είναι πάντοτε εκεί καθώς και κάποια επαναστατική διάθεση που υποβόσκει κάτω απ’ αυτό το χαμόγελο.
Είναι ολοφάνερη η πατρίδα της Νόνης. Έρχεται απ’ τη θάλασσα. Είναι σαν εκείνο τον ήρωα στην ταινία του Αγγελόπουλου «Ταξίδι στα Κύθηρα»  που την ώρα της εκτέλεσης του αναφωνεί:  Εγώ ήρθα απ’ τη θάλασσα, εσείς από πού ήρθατε;
Η  διαμαρτυρία της μοιάζει με της φώκιας το κλάμα κι όχι με το κρώξιμο των μαύρων πουλιών που την τρομάζουν κι άλλοτε πάλι μοιάζει με το πέταγμα του γλάρου. Σα γλάρος φεύγει απ’ τη σκληρή πραγματικότητα που την πετάει σαν άδειο σακί στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου.
…Είναι φωτεινή κοπέλα που τραγουδά σαν την μικρή Αντιγόνη του Γ. Σεφέρη. Είναι μια Σαπφώ στ’ ακροθαλάσσι μαγεμένη απ’ το Αιγαίο και τα νησιά του  που τραγουδά τους καημούς του καθενός μας……
Είναι αιχμηρή με τον τρόπο της η Νόνη, ο λόγος της μας ανατριχιάζει κάποιες φορές όπως μας ανατριχιάζει ο μπάτης εκεί που αποχαυνωμένοι βλέπουμε τον ήλιο να δύει στο τέλος μιας καλοκαιρινής μέρας πλάι στη θάλασσα.
Ο στίχος της είναι απλός, ουσιαστικός, προσιτός και αναμοχλευτικός όπως είναι κι η ίδια.
Σαν φλόγα πετάει στα έλη της ύπαρξης μας κι ανάβει φωτιές..
Είναι στρατευμένη η ποίηση της Νόνης κι ας μη φαίνεται, έτσι όπως συμβαίνει με όσους αγωνίζονται για την υπόθεση της ζωής..



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου